Armin van Buuren kiest voor kwetsbaarheid met akoestisch album

Na een carrière van 25 jaar in de dancemuziek laat Armin van Buuren een totaal andere kant van zichzelf horen. De wereldberoemde dj en producer brengt op 31 oktober voor het eerst een akoestisch pianoalbum uit. “Op persoonlijk niveau ging het niet helemaal goed”, vertelt hij in gesprek met het ANP. “Ik ben mezelf creatief gaan uitdagen om nieuwe wegen te bewandelen.”

De drang om zichzelf te “herontdekken” ontstond in een moeilijke periode tijdens de coronapandemie. “Ik ben in therapie gegaan en ben helemaal gestopt met drinken”, blikt hij terug. “Ik wil een goede vader en een goede echtgenoot zijn. Ik stel hele hoge eisen aan mezelf. Daar hoort bij dat je jezelf blijft uitdagen. Alleen in de studio zitten en naar een scherm turen, dat wordt op een gegeven moment een soort herhaaloefening. Ik merkte dat ik creatief een beetje vast kwam te zitten. Een grote fout die ik ooit heb gemaakt, was denken dat ik klaar was met leren.”

De omslag kwam toen Van Buuren pianospelen herontdekte. “Ik dacht: als ik nou een pianoles neem en ga kijken wat er gebeurt als ik achter die piano ga zitten.” De dj onthult dat er ook een documentaire in de maak is over het creatieve proces.

Zijn project zorgde in de omgeving van de dj voor verwarring. “Iedereen dacht: je bent knettergek”, vertelt Van Buuren. Voor hem is het uitbrengen van het album met de titel Piano een kwetsbaar hoofdstuk. De 48-jarige dj noemt het “heel erg eng” om zijn muziek met de wereld te delen. “Daar ga ik niet omheen draaien. Ik kan heel erg op mijn bek gaan hiermee. Ik heb heel veel te verliezen.”

Het album bevat vijftien klassieke nummers die allemaal live in één take zijn opgenomen. “Ik heb letterlijk jankend naar huis gereden omdat ik één nummer, Soaring Kite, niet foutloos op de plaat kreeg. Het lukte gewoon niet. Ik ben naar huis gereden, ben naar bed gegaan. Ik heb echt als een klein kind liggen huilen.”

Tijdens het opnemen van zijn album en door te luisteren naar zijn emoties leerde de dj zichzelf op een nieuwe manier kennen. “Dankzij therapie weet ik wel dat ik er mag zijn en dat ik gewoon oké ben. Maar dat heb ik wel moeten leren. Ik heb altijd wel eens iets gehad van: ‘ik ben rechtenstudentje uit Leiden. Wat sta ik hier nou op Coachella of op Ultra Music Festival in Miami?’ Dan denk je wel eens: ik hoor hier niet te zijn. Dit is helemaal niet mijn wereld.” Van Buuren omschrijft het gevoel als “impostersyndroom” en zegt dat dit hem altijd al in de weg heeft gezeten. “Ik ben niet een of andere hippe dude. Ik ben gewoon Armin, dat heb ik nu wel leren accepteren.”

Bron: BuzzE